Harpago

Dat er met de Duivelsklauw zulke buitengewone resultaten te bereiken zijn bij pijnbestrijding is bij de inheemse bevolking reeds zo'n 250 jaar bekend. Naast pijnbestrijding gebruiken de inheemse stammen de plant ook voor lever-, gal-, nier- en blaasaandoeningen, als bitterstofplant.

Duivelsklauw werd in Europa geïntroduceerd door de franse apotheker Georges Sens-Olive, die ook een toxicologische studie van de plant heeft gemaakt. Snel na de introduktie is Duivelsklauw onder de franse fytotherapeuten uitgegroeid tot het middel van eerste keuze bij de behandeling van gewrichtspïjn en rheumatische aandoeningen in het algemeen. Tot de pioniers bij het onderzoek naar de werking van Duivelsklauw behoren o.a. Dr. Belaiche uit Frankrijk, specialist op het gebied van fytotherapie en aromatherapie, en R. Kampf uit Duitsland, die beiden de goede werkzaamheid konden vaststellen. Bij de Duitse klinische studies bleek dat de plant ontstekingwerende eigenschappen heeft, die volgens het onderzoek vergeleken konden worden met die van fenylbutazon en cortison. De pijnstillende werking van Duivelsklauw werd eveneens in dit onderzoek vastgesteld, tezamen met een cholesterolverlagende werking en een vermindering van de hoeveelheid urinezuren in het bloed. Dit laatste is vooral van belang voor patiënten met jicht-klachten en degenen die teveel vlees nuttigen, waardoor het urinezuurpeil stijgt en dus de kans op gewrichtspijn toeneemt.

Gebruik> Het serum als pakking, inwikkelen met folie op de pijnlijke plek daarna folie verwijderen maar het teveel aan serum niet weghalen maar het teveel zachtjes inmasseren.